Երկրի վրա ջուրն ամենուր է: Ջուր կա օդում, հողում, բույսերի ու կենդանիների մեջ, մարդու օրգանիզմում:
Ջուրը կարող Է լինել ոչ միայն հեղուկ վիճակում, այլև պինդ՝ սառույցի, ձյան, կարկուտի ձևով, և գազային՝ գոլորշի, ինչը հաճախ եք տեսել թեյնիկով ջուր եռացնելիս: Մի վիճակից մյուսին անցնելով՝ ջուրն անընդհատ շարժվում է:
Երբ արևը տաքացնում Է օվկիանոսների ջուրը, այն գոլորշիանում է, իսկ նրանում եղած աղերը՝ ոչ: Գոլորշին վեր Է բարձրանում և օդում սառչելով՝ խտանում է, դառնում մառախուղ և ամպեր, ապա՝ անձրևի կամ ձյան տեսքով նորից ցած Է թափվում: Այս թափվող ջուրն արդեն աղի չէ’ քաղցրահամ է: Գետին թափված ջրի մի մասն էլի գոլորշիանում է, մի մասը գետերի և առվակների ձևով նորից օվկիանոսներն է հոսում, մի մասն էլ ներծծվում է հողի մեջ՝ ստեղծելով ստորգետնյա ջրերի պաշարներ, որոնք տեղ-տեղ կարող են աղբյուրների ձևով գետնից դուրս բխել:
Իվետա Ջանազյան
Հայրենագետիկ-բնագետիկի բլոգ 